Socijalni stanovi u vlasništvu centara za socijalni rad širom RS su puni kao šibice, dok gradnja stambenih jedinica ili prenamjena postojećih koje bi trebalo da služe za podršku stanovanju onim građanima s teškom egzistencijalnom i stambenom situacijom, skoro nijedna lokalna zajednica nije još ni počela realizovati.
Vera Sladojević, direktorka banjalučkog Centra za socijalni rad, kazala je kako je svaki od 24 stambena objekta kojima raspolažu popunjen.
“Potrebno je napraviti razliku, socijalni stanovi su u vlasništu centara za socijalni rad i oni su uvijek popunjeni, tako je u većini gradova. A opet često ih mediji i javnost miješaju sa stanovima za podršku stanovanja. Oni su u vlasništvu grada”, rekla je Sladojevićeva.
Ona je istakla da uvijek ima više prijavljenih potencijalnih stanara nego što oni mogu da ponude socijalnih stanova i da je zbog te činjenice važno da Banjaluka i ostali gradovi i opštine krenu s gradnjom objekata za podršku stanovanja.
Uslovi kako bi se moglo konkurisati za socijalne stanove su, između ostalog, da je osoba korisnik novčane pomoći, da je podstanar više od dvije godine, uzima se u obzir i zdravstveno stanje, te stepen invaliditeta.
Stanovi u vlasništvu Centra za socijalni rad se nalaze širom Banjaluke, u više zgrada, a takođe u ponudi je nekoliko baraka.
Budimir Balaban, predsjednik Skupštine grada Banjaluka, je istakao da je bitan upravo naziv “stanovi za podršku stanovanja”, što bi značilo da stanovi moraju biti jeftiniji u samoj gradnji, što bi na kraju dovelo i do male stanarine.
“Ta stambena politika u gradu, ali i RS, je načeta, ali nije se ozbiljnije pristupilo rješavanju problematike. Ipak, vjerujem da će se u Banjaluci već u narednoj godini pozabaviti mnogo više tim problemom”, rekao je Balaban.
Cijena takvih stanova bi bila oko 1.000 KM po kvadratu.
“Grad može jedan dio sredstava da izdvoji iz budžeta, a drugi da stavi svoj resurs, recimo zemljište. Na taj način je stambena politika riješena u drugim zemljama”, naveo je Balaban.
Savo Minić, predsjednik Nadzornog odbora Saveza opština i gradova u RS i bivši načelnik Šamca, predložio je da se kroz zakon o državnim stanovima riješi ovo pitanje.
“Šamac ima 92 stana za koje nije podnesen zahtjev za povrat imovine i oni više nisu u nadležnosti Ministarstva za izbjegla i raseljena lica. Regulisanjem statusa i propisivanjem pravilnika po kojima se objekat može dobiti manje opštine mogu taj problem riješiti u velikoj mjeri”, ističe Minić.
Minić kaže da je inicijativa za donošenje zakona pokrenuta još prije dvije godine, ali se od tada ništa nije uradilo po tom pitanju.
Jedan od pozitivnih primjera je Prijedor, gdje je dosad izgrađeno više od 70 stanova.
“Mi smo u taj projekat ušli koristeći se nevladinim sektorom, to jest sredstvima iz projekata od inostranih organizacija. Negdje je građeno sve iz početka, a negdje je rađena nadogradnja zgrada”, rekao je Marko Pavić, bivši gradonačelnik Prijedora.
Kako Pavić kaže, zakupnina stanova je bila simbolična jedna KM po kvadratnom metru.
Nezavisne novine